GURBETTEN SILAYA

[GURBETTEN SILAYA]

Bir Yol Hikayesi


gönül penceremden hicran ufkuna
kıvrım kıvrım uzanan yollar
her köşesinde, her adımında
kalbimden bir parça bıraktığım hazan yollar

bazen müjdedir bekleyene, yollar
gözler sonsuzluğa umut bağlar
varsa bir beklenen, gurbet ilde
kutsallaşır uzayıp giden yollar

sevaplaşır adım adım mesafeler
türkü olur yakılır seneler
uzak olur, yakın olur, ömre bedel
gurbetten sılaya gönülden yollar

hayat bir yol hikayesi
binlerce durakla örülmüş
ilk durak ağlamaklı bir neşe
son durak büsbütün hüzün

neşeden hüzne,
hayattan ölüme giden yollar

[GURBETTEN SILAYA]

Özlem

Memleket hasretidir, gurbette özlem.
Zeynep, İlkokul öğretmenim; ilk adı, Özlem.
'Özlem Yokuşları' okuduğum ilk roman.
Beni kandıran, tezgahtar kızın adı; Özlem.

En iyi müşterisiyim,'Özlem Süpermarket'in.
Biletimi mutlaka, 'Özlem Tur'dan alırım.
Duygular; benliğimi kapladığı zaman.
İlk aşkım; Özlem'in ateşi, içimde yanan.

Özlem; nereye baksam,her yerde özlem.
Neden? Niye? Kime? bu özlem!

Özlem

Adini özlem koydun bu sonsuz sevginin,
Özlemin tek siginagi oldu bu aci dolu yüregin,
Bu bitmeyen özlem kaçinilmazligiydi sensizligin,
Bitmez bu özlem sevgili, bitmeyecek bensizligin...

Ayrildik ve her geçen gün büyüdü bu özlem,
Her iç çekiste bir göz yasi, her göz yasinda bir sitem,
Bitmedi bu hasret, ne yapsam nereye gitsem,
Özlemin gösterdi, kime baksam hep sen...

Yillarim seni beklemekle geçti umutla,
Gelisin seni vazgeçilmez kildi bir anda,
Sensizligin içimi, yüregimi yaktigi anlarda,
Özlemin hep vardi, birakip gittigin zamanlarda...

Adi hep özlem kalacak bu karsiliksiz sevginin,
Özlemek tek çaresi olacak sensizligin,
Bitmez bu tutku, bitmeyecek bensizligin,
Yasadikça vazgeçilmez olacak ismin,

Kaçinilmaz olacak özlemin,
Özlemim...

Özlem

Gözlerimden aşkın seli.
Dökülür hep sana özlem.
Gönlümün baharlı dalı.
Bükülür bir yana özlem.

Ne derdin var ne de tasan.
Sevgi dolu gönül masan.
Birde karasız olmasan.
Ne kalır de bana özlem.

Çekilmez sensiz Ankara.
Olsada cebimde para.
Şehre karşı bir sigara.
Yakılır be sana Özlem

Yakıyor beni ateşin.
Girdiğin günahı düşün.
Her bakışında bir kurşun.
Sıkılır bu cana özlem.

Çürüyor bak her bir yanım.
Peşinde koşmaktan canım.
Fazla sürmez aşk kervanım.
Yıkılır bir hana özlem.

Özlem Var

Gözlerim hep yol çeker
İçimde bak özlem var
Boncuk boncuk yaş döker
Gözyaşımda özlem var

Arı çiçeğe konar
Bak balında özlem var
Bülbül gülüne konar
Bak dalında özlem var

YETİMİ'yim çekerim
Sabır ile özlem var
Mevla'ya dileklerim
Yüreğimde özlem var

[zeynep]

ellerinize ve yüreginize saglik bu güzel misralari bizlerle paylastiginiz icin

[asilkartal]

evet gurbetten sılaya güzel yazılar bunlar güzel paylaşımın için teşekkürler

[MATRAX:)]

KARA GÖZLERİN


Kara gözlerindeki umut
Siyah saçları kadar karamsardı
ve kadere küsmüştü O, bir kere
Sevgiyi öldürdü diye...
Sanki ona uzanan ellerde
Keskin bir bıçak
Ha vurdu ha vuracak
Bu, benim karanlıklarım,
Bu benim sırlarım diyor hep
Bir gün gelecek
Şefkatle kollarına saracaklar...
Asılsız sevgilerdi onu yıkan aslında
Umutları umduğu gibi çıkmamış
Beklentileri hep korkuları olmuş
Sanki bütün hayatı,
Kupkuru bir odadaymış kopamadıklarıyla..
Gülüşleri bir sigara içimi zamanı kadar az
Her nefeste biraz daha kısalırken
Bütün beklentileri
Duman duman uçuyorlardı.
Kurallar koymak isterken dostluklarına,
Kuralları bozduğunun farkında değildi aslında...
Şimdi o gözlerde,
Vakitsiz yağan yağmurlar var,
Hasat mevsimi bitmiş bahçelere
Sağnak sağnak yağacaklar.,
Belki gönlünde gökkuşağı açacak
Ama, altından çocuklar geçmeyecekler.
Su yerine zehir akacak ırmaklarından,
Hiç kimse içmeyecek...
ya Ben,
Şimdilerde bir bağ bozumu hüznü var içimde,
Üzümlerim gazap üzümü
Şaraplarımsa gözyaşları...
Sen güz güneşinde, sanki kanadı kırık bir kuş,
Konmuştu bahçeme,
Ona şefkatle eğilirken
Pır diye uçtu birden
Kırık sandığım kanatlarındaki sahtelik,
ve inancımla birlikte.