SİZLER İÇİN SEÇTİM 2

[üniversiteli]

Bilir İşini

Rabbim dert verir yanında derman
Canlar elinde fuzuli ferman
Nafile olur kendini yorman

Boşuna sıkma aciz dişini
Rabb’im çok iyi bilir işini

Mükemmellik var yaratılışta
Kulun meyli hep küfre dalışta
İnsan oğlunu arza salışta

Takip ettirir kul gidişini
Rabb’im çok iyi bilir işini

Nice Firavun gelip de geçti
Mustazafları katledip biçti
Nemrutlar insan kanını içti

Cehennemine kesti fişini
Rabb’im çok iyi bilir işini

Rahmeti geniş affıysa engin
Cennette fakir nardadır zengin
Hiç fayda etmez topun tüfengin

Kader göğsüne saplar şişini
Rabb’im çok iyi bilir işini

Yüzleri kara şöhreti aklar
İnkar edici sivri salaklar
Kula tapılan dev tapınaklar

Rabb’in elinden kurtar kişini
Rabb’im çok iyi bilir işini

[üniversiteli]

ÇAĞRIII

Sen cahillerden olma
Sakın onlara uyma
Yakarsın kendini sonra
Rabb’ine dön imanla

Bilirsin imanın güzelliğini
Dostun,sevginin yüceliğini
Geçici heveslerde değil
Allah sevgisindedir yaşamın güzelliği

Gün olur savurur seni şeytan
Bir o yana bir bu yana
Kılavuzun olsun senin iman
Sakın aldanıp da kanma ona

Neyi ertelersin bilmem
Senedin mi var yarına
Çok geç olmadan vakit
Tövbe et yalvar Allah’a

Rahman ve Rahimdir Rabb’im
Tövbe eden kullarına
Allah nasip etmesin bizi
Cehennem azabına

[üniversiteli]

Söz vermiştik
Hani söz vermiştik kalu Bela da
Başka yollara gitmeyecektik
Bir yürüyüştür bu dünya insanlar için
Yürüyüşün nereye ve kime bir iyi düşün

Bu dünyaya biz ne için geldik
Kalu belada biz ne ahid verdik
Halimize bakıp şaşkına döndük
senin Rabbın Allah değil mi düşün

Bizim ilahımız tek bir ilahtır
ilah demek kanun nizam koyandır
Müslüman sahte ilahlara tekme vurandır
Ya Rab ne demek iyi bir düşün

çağrı var insana Allah dan yana
Kulluktur görevin dönüşün bana
Kimse yardım edemez orada sana
Hayatın hesabı zor sen iyi düşün

[üniversiteli]

ANNE

Anne
Bu akşam duygu seline kapıldım.
Sana götürüyor beni.
Sanki her şey benim düşmanım.
Çok özledim seni görmeyeli.

Sen benim mutluluğum, sabrım
Sen hiç unutamadığım.
Sen anne
Benim her an ağladığım
Dünyadaki tek varlığım.

Unutamam hiç senli günleri.
O şefkat dolu gözleri
Oğlum deyişini
Candan sevişini
Çok özledim anne
Mor gülleri.

Hani yanındaydım bir zamanlar
Halimi ancak Rabbim anlar
Anlatamam anne
Sensizliği anlatamam.
Sensiz olduğum anlar
Sensiz bağrım yanar.

Bir kavuşsam sana
Bir desem ana
Ana canım ana
Sarılsam boynuna
En büyük mutluluk
İşte budur bana.

[üniversiteli]

Hayat Nedir Anne?

benim hiç sapanım olmadı anne,
ne kuşları vurdum,
ne de kimsenin camını kırdım...
çok uslu bir çocuk değildim ama,
seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım.
ben hayatım boyunca
bir tek kendimi vurdum! ..

suskun görünsem de,
fırtınalı ve mağrurdum anne.
bir mızrak gibi,
aynada hep dik durdum anne! ..
ben sana hiç bir gün laf getirmedim,
leke sürmedim.
ama göğsümü çok hırpaladım,
kalbimi çok yordum...
ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum! ...

benim hiç sevgilim olmadı anne,
ne bir yuva kurdum,
ne bir gün şansım güldü...
öpemeden bir bebeğin gidişini,
tükendi gitti çağım...
kimi yürekten sevdiysem,
yüreğini başkasına böldü...
bir muhabbet kuşum vardı,
o da yalnızlıktan öldü...

sen beni göğsünde
hep acılarla mı soğurdun anne?
yoksa evlat diye,
koca bir taş mı doğurdun anne?
eziyet degilim, zahmet değilim,
musibet hiç değilim;
bir senin mi balına sinek kondu, söylesene!
doğurdun da beni,
ne ile yoğurdun anne?

benim hiç hayalim olmadı anne...
ne seni rahat ettirdim,
ne kendim ettim rahat...
BİR MUTLULUK FOTOĞRAFI BİLE ÇEKTİRMEDİ BU HAYAT!
kaybolmuş bir anahtar kadar
sahipsizim anne...
ne omuzumda bir dost eli,
ne saçımda bir şefkat...

say ki yollardan akan,
şu faydasız çamurdum anne...
say ki ıslanmaktım, üşümektim,
say ki yağmurdum anne!
bunca yıldır gözyaşlarını,
hangi denizlere sakladın?
oy ben öleyim,
SEN BENİ NE DİYE DOĞURDUN ANNE? ? ?

[üniversiteli]

Baba

Sığmazsın bilirim bir kaç mısraya,
Anlatmak isterim seni dünyaya,
Acelen neydiki uçtun semaya,
Mezar,ının başında ağlarım baba,

Gururu sevgiyi senden öğrendim,
Mis gibi kokunu özledim baba,
Bu kadar genç yaşda ölmemeliydin,
Hasretin ciğerimi deliyor baba,

Bu kadar acıya nasıl dayandın,
Sabırlı olmayı öğrettin baba,
Bu koca dünyaya neden sığmadın,
Geride bıraktın bizleri baba,

Hastane yolları kaderin oldu,
Yanında biz varız üzülme baba,
O kanser illeti ecelin oldu,
Mevladan ümitler kesilmez baba,

Sen gittin kimsemiz kalmadı şimdi,
Bizi terketmeye hakkın yok baba,
Dostum dediklerin düşmandır şimdi,
İyiki namerdi görmedin baba,

Ağlarım gizlice sensiz günlerde,
Faydasız bilirim ağlamak baba,
Yaşamak isterdin sende bizlerle,
Sensizken mutsuzuz inanki baba,

Siğaran elinde kaşların çatık,
Nasılda sevğini gizlerdin baba,
Bir dilim ekmeğe soğanı katık,
Çayıda çok fazla severdin baba,

[üniversiteli]

Baba Diyordu Baba….!

Unuttum sanma seni, her duada adın var;
Dün oğlum, babasına, “baba” diyordu Baba! ..
Duvardaki resimde, bakışın var, yâdın var;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Sarılırken oğluma, aklıma geliyorsun;
Gözlerimde yaş olup, sinemi deliyorsun;
Özlemez olurmuyum, özledim, biliyorsun;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

“Baba” diyen kim varsa, gördüğümde ağlayıp;
Başa geldi ayrılık, karaları bağlayıp;
Sensiz olan gönlümü, yokluğunla dağlayıp;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Sen bulunmaz efsane, sen gönlümün sultanı;
Sen şu fâni dünyada, ömrümün tutar yanı;
Senden bir emanettir, taşıyorken bu canı;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Gidişin, emânetin, teslimiyet vaktiydi;
Gidişin, Yaradan’ın “tamam” diyen aktiydi;
En büyük mirasındı, ak alnımın naktiydi;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

[üniversiteli]

Hasret

Sılayı özledim, dostu özledim,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.
Zamana pervasız yollar gözledim,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.

Ne bir sesti, ne bir soluk yaklaşan,
Gölgeler vardı, bir bir uzaklaşan,
Hayallerdi, rüyalarda koklaşan,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.

Emir kimden, nerden gelir talimat,
Ağırlaşır gözler, tükenir takat,
Bir yerlerde başlar mutluluk fakat,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.

Yaklaştım özümün hükmüne rağmen,
Yaralarım sızlar, yarama değmen,
Sadece uzaktan selamlar söylen,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.

Yine de ruhumun ince yerinde,
Sevdamı yaşarım, en derininde,
Buram buram tüter aşk gözlerinde
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.

Kurdoğlu mesafe ayırmaz seni,
Yaklaşır varlıklar yum gözlerini,
Ruhunu yüceltte, sil bedenini,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim

[üniversiteli]

Kimi Sevsem Hasret Oldu

Derlediğim kır çiçekleri,
Soldu gitti, hasret oldu.
Saydığım muştu böcekleri,
Uçtu gitti, hasret oldu.

Beyaz yaka, siyah önlük,
Eskidi gitti, hasret oldu.
Oyunlar yazdığım günlük,
Doldu bitti, hasret oldu.

Orta okuldaki ilk aşkım,
Okul bitti, hasret oldu.
Öğretmen olma düşlerim,
Kazanamadım, hasret oldu.

Mutlu yuva, mesut hayat,
Devran döndü, hasret oldu.
Bilinmez kimde kabahat,
BARIŞ, HUZUR HASRET OLDU.

Temiz çevre, mavi deniz,
Sanayileştik hasret oldu.
Barış diye AMERİKAN,İNGİLİZ,
IRAK'A geldi,
İNSANLIK,BARIŞ, DOSTLUK HASRET OLDU

[üniversiteli]

ÖZLEMMMMM

Özlem…
İlk özlem ana rahmine düştüğümüz anda başlar.. dışarıdaki hayata çıkma çabasıyla… farkında olmadan neyi özlediğimizi bilmeden ilk kalp atışlarımızla bedenimizin ruhumuzun içine yerleşendir özlem.. Bir ana anne sıcaklığına duyulandır özlem ….masum, çaresiz, sadece beklenmez mi? Sıcak kollarında, sıcak bir nefesle uykuya dalmayı küçük beden.. İlk adım atışlar, ilk kelimeler, etrafı dünyayı tanıma telaşıdır özlem..Bizi nelerin beklediğini bilmeden büyüme telaşıdır… Evcilik oynamaya.. koşmaya arkadaşadır özlem..

Özlem..
İlk gençlik hayallerimizedir.. Bir masum mektuba.. bir bakışadır.. kaçamak el tutuşlara aşk oyunlarınadır.. oyunu ne olduğunu… dokunmanın acısını zevkini bilmeden.. Bir cafe de oturmayadır özlem.. kalp atışlarına mahçup bakışlara… okul kırmaya aşk uğruna…Sevgiyedir.. kalbimizi henüz keşfetmeden.. sevdayı henüz bilmeden..

Özlem…
Çocukluk, gençlik özlemini özlemeye özlem.. O masum sonu mutlu biten özlemler.. Çocukken bir çikolataya özlem..bayramlarda bir kırmızı pabuça duyulan özlem… alınca mutlu olunan.. hoyrat gençlikte aşka özlem… bir bakışta bir gülüşte kalbi durduran…. Sonsuzluk.. işte bu dedirten..

Özlem..
En mutlu özlem… sonu olan.. sonu özlediğinle biten.. varışı sevdan olan özlemler..

Özlem
Ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem… ya orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem…. Ya özlemekten korkana özlem… ya yaşamaktan korkana özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem.. Yaşanamayacaklara özlem… İşte sonu olmayan özlem.. İşte vazgeçilemeyen özlem.. işte çaresiz bekleyişe özlem.. İnsanın içini acıtan… boşlukta yaşanan özlemler… Peki var mı bu özlemin sonu…? biter mi….? bu özlem.. Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye… tutulur mu bu söz…..? Kalbindeki özleme söz geçer mi……?

Özlem sevgidir…
Özlem güçtür..
Özlem varoluştur.
Özlem sevdandır..
Özlem bekleyiştir…
Özlem içindeki acıdır..
Özlem özlememeyi hasrettir..
Özlem özlemeyeni özlemektir..
Özlem özleyeni özlemektir…
Özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür..
Özlem gidene ağıttır..
Özlem sevdana söz vermektir..
Özlem kalbine söz geçirememektir.
Özlem kaçış değil var oluştur…
Özlem çaresizlik değil çaredir..
Özlem vazgeçmemektir.
Özlem kelimelerin yetersiz kaldığı andır.
Özlem sessizliğin çığlığıdır..
Özlem yaşamındır..
Özlem gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir.
Özlem siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir..
Ve artık..
Özlem....................................

[zeynep]

Sılayı özledim, dostu özledim,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.
Zamana pervasız yollar gözledim,
Güzelliğe hasret dedim her mevsim.

TESEKKÜRLER