AFFET BABACIĞIM

[helinn]

Affet Babacığım
Evlendiğinden beri evinde kalan babası yüzünden eşiyle sürekli tartışıyordu. Eşi babasını istemiyor ve onun evde bir fazlalık olduğunu düşünüyordu. Tartışmalar bazen inanılmaz boyutlara ulaşıyordu. Yine böyle bir tartışma anında; eşi, bütün bağları kopardı ve "Ya ben giderim, ya da baban bu evde kalmayacak" diyerek rest çekti... Eşini kaybetmeyi göze alamazdı.

Babası yüzünden çıkan tartışmalar dışında mutlu bir yuvası, sevdiği ve kendini seven bir eşi ve birde çocukları vardı. Eşi için çok mücadele etmişti evliliği sırasında. Ailesini ikna etmek için çok uğraşmış ve çok sorunlarla karşılaşmıştı. Hâlâ onu ölürcesine seviyordu.

Çaresizlik içinde ne yapacağını düşündü ve kendince bir çözüm yolu buldu. Yıllar önce avcılık merakı yüzünden kendisi için yaptırdığı kulübe tipi dağ evine götürecekti babasını. Haftada bir uğrayacak ve ihtiyacı neyse karşılayacak,böylelikle eşiyle de bu tür sorunlar yaşamayacaktı.

Babasına lâzım olacak bütün malzemeleri hazırladıktan sonra yatalak babasını yatağından kaldırdı ve kucakladığı gibi arabaya attı. Oğlu Can, "Baba bende seninle gelmek istiyorum" diye ısrar edince onu da arabaya aldı ve birlikte yola koyuldular.

Karakışın tam ortalarıydı ve korkunç bir soğuk vardı. Kar ve tipi yüzünden yolu zor seçiyorlardı. Minik Can, sürekli babasına "Baba nereye gidiyoruz ?" diye soruyor ama cevap alamıyordu. Öte yandan; nereye götürüldüğünü anlayan yaşlı adamsa gizli gizli gözyaşı döküyor oğlu ve torununa belli etmemeye çalışıyordu.

Saatler süren zorlu yolculuktan sonra dağ evine ulaştılar. Epeydir buraya gelmemişti. Baraka tipindeki dağ evi artık çürümeye yüz tutmuş, tavan akıyordu. Barakanın bir köşesini temizledi hazırladı ve arabadan yüklendiği yatağı oraya itina ile serdi.Sonra diğer malzemeleri taşıdı en son da babasını sırtlayarak yatağa yerleştirdi.

Tipi, adeta barakanın içinde hissediliyordu. Barakanın içinde fırtına vardı adeta. Çaresizlik içinde babasını izledi. Daha şimdiden üşümeye başlamıştı.Yarın yine gelir bir yorgan ve birkaç battaniye getiririm diye düşündü.

Öyle üzgündü ki, dünya başına göçüyor gibiydi. O, bu duygular içindeyken babası, yüreğine bıçak saplanmış gibiydi. Yıllarca emek verdiği oğlu tarafından bir barakaya terk ediliyordu. Gururu incinmişti, içi yanıyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. Minik Can ise olanlara hiçbir anlam veremiyordu. Anlamsızca ama dedesinden ayrılacak olmanın vermiş olduğu üzüntüyle sadece seyrediyordu.

Artık gitme zamanıydı. Babasının yatağına eğildi, yanaklarını ve ellerini defalarca öptü.Beni affet der gibi sarıldı, kokladı. Artık ikisi de kendine hakim olamıyor ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Buna mecburum der gibi baktı babasının yüzüne ve Can'ın elini tutup hızla barakayı terketti. Arabaya bindiler.

Can yola çıktıklarında ağlamaya başladı, neden dedemi o soğuk yerde bıraktın diye. Verecek hiçbir cevap bulamıyordu, annen böyle istiyor diyemiyordu.

Can: "Baba, sen yaşlandığında ben de seni buraya mı getireceğim?" diye sorunca dünyası başına yıkıldı. O sorunun yöneltilmesiyle birlikte deliler gibi geri çevirdi arabayı. Barakaya ulaştığında "Beni affet baba." diyerek babasının boynuna sarıldı. Baba oğul sıkı sıkı sarılmış çocuklar gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı.

Oğlu: "Baba beni affet! Sana bu muameleyi yaptığım için beni affet!" diye hatasını belli ediyordu...Babası oğlunun bu sözlerine en anlamlı cevabı veriyordu..."Geri geleceğini biliyordum yavrum. Ben babamı dağ başına atmadım ki, sen beni atasın... Beni bu dağda bırakamayacağını biliyordum

[salih.cinar]

Oğlu: "Baba beni affet! Sana bu muameleyi yaptığım için beni affet!" diye hatasını belli ediyordu...Babası oğlunun bu sözlerine en anlamlı cevabı veriyordu..."Geri geleceğini biliyordum yavrum. Ben babamı dağ başına atmadım ki, sen beni atasın... Beni bu dağda bırakamayacağını biliyordum

DÜNYADAKİ HİÇBİR VARLIK HİÇBİR NESNE BBA VE ANNEDEN DEĞERLİ DEĞİLDİR...SEVİGİ EŞ BULUNABİLİR YA BABA VE ANNE KAYBEDİLDİĞİNDE TEKRAR YENİDEN BULUNABİLİRMİ......BENİM EN BÜYÜK SEVGİLİLERİM ANNEM VE BABAM GERİSİ BOŞ VE HİKAYE....ANNE BABA SEVGİSİ APAYRI....

[KIYMET_OZDEMIR]

Slm.......

helinn paylasımın ıcın tskler

Babanın annenın yerını tabıkı hıcbırsey tutmaz ama bazende dengeyı ıyı kurmak lazım sırf annem babam deyıpte esı bır tarafa atmak olmaz tabıkı bence

[ByUkaLa]

Güzel paylaşım teşekkürler helin hep böyle kal :)

saygılar...

[salih.cinar]

Güzel paylaşım teşekkürler helin hep böyle kal :)

saygılar...

YANİ HEP PAYLAŞIMCIMI OLSUN ONUMU DEMEK İSTİYOSUN SEN....

[helinn]

kıymet bende sana katılıyorum ama şöyle de bişey var eğer ben eşimi seviyorsam o da beni seviyorsa ailelere saygı duymak zorunda beni gerçekten seviyorsa sevmese bile saygı duymak zorunda aynı zaman da bende.eğer ben onun babasından vazgeçmesini istersem aslında ondan vazgeçerim.sonuçta evlilik sevgi olduğu kadar saygıda gerektiren bi müessese

[salih.cinar]

eğer ben onun babasından vazgeçmesini istersem aslında ondan vazgeçerim.sonuçta evlilik sevgi olduğu kadar saygıda gerektiren bi müessese

ELİNE SAĞLIK SÜPER Bİ YAZI.......

UNUTMAYIN Kİ ANNE BABALAR HERŞEYİMİZ....BİDE TAM TERSİNİ DÜŞÜNÜN KOCANIZ SİZİN ANNENEİZİ VE BABANIZI İSTEMESE SİZ NAPARDINIZ....SOKAĞAMI ATARDINIZ....KALDIKİ HERŞEY KARŞILIKLI....BU GÜN BANA YARIN SANA....

NE EKERSEN ONU BİÇERSİN....VE BİZİM YAPTIĞIMIZI ÇOCUĞUMUZDA BİZE YAPACAK İLERİDE BUNUDA UNUTMAYALIM....

[helinn]

Teşekkür ederim ben aslında ciddi de bir insanımdır ama hayata hep çocuk gibi bakmayı severim ama bu konuda salihe kesinlikle katılyrm beni seven sayan ailemide sevip saymalı ayrıca kendi ailesine saygı bekliyorsa o da benim aileme saygı göstermek mecburiyetinde. :!:

[salih.cinar]

DENGEYİ İYİ KURUCAZ DEYİPTE...AİLELERİMİZİ SİLEMEYİZ YOK SAYAMAYIZ.....