1. sayfa (Toplam 1 sayfa)

hayat dediğimiz ne ki

Gönderilme zamanı: Prş Kas 30, 2006 3:37 pm
gönderen esmer_jojuk
Hayat Dediğimiz Ne ki

Hayat dediğimiz ne ki bir garip avare
Savurdu benim umutlarımı türlü çöllere
Mutluluk ararken en büyük acılar beni buldu
Kime sorsam ki, kime anlatsam
Tarifsiz bu dert kime yakarsam
Ağlasam, haykırsam kime yalvarsam
Kurtarın beni gönlüm perişan
Etrafımda aç kurtlar misali türlü insanlar
Kime inanıp bağrıma bassam
Vurdu beni, ona en fazla, güvendiğim an
Nedir bu çektiğim çile, nedir bu acı
Ben bu kadar güçlü değilim ki
Dayanamıyorum bu olanlara gücüm yetmiyor
Sevdiklerim burnumda tütüyor
Hasret çekmekle geçmesin ömrüm
İstemiyorum bu ayrılıkları
Mutsuzum çok mutsuzum
Özledim dostlarımı, can yoldaşlarımı
Bir gün uyansam her şey bir rüya olsa
Eskisi gibi yeniden gözlerimin içi gülse
Sarılsam sevdiklerime her zaman onlarla olsam
Benim köyümün ovası güzel
Dağlarında aşıklar gezer
Ben de aşığım, bas beni bağrına, al götür beni güzel Vatanıma.

SELAM

Gönderilme zamanı: Pzr Ara 03, 2006 3:35 pm
gönderen GURBETTEN SILAYA
Gel Unutma Bunu Kardeş

Yaşam dünya armağanı
Gel unutma bunu kardeş
Güneş yaşam can damarı
Gel unutma bunu kardeş

Hayat bizim yaşam bizim
Gel yok etme bizi kardeş

Güneş güçler dışındadır
Dünya yaşam içindedir
Ekmeğinde aşındadır
Gel unutma bunu kardeş

Hayat bizim yaşam bizim
Gel yok etme bizi kardeş

Karbon verip boğma onu
Kendinin gelmesin sonu
Eğer bilmiyorsan bunu
Gel unutma bunu kardeş

Hayat bizim yaşam bizim
Gel yok etme bizi kardeş

Yok olup gitmen istemem
Ölmesin canlı kıyamam
Yaptığın doğru diyemem
Gel unutma bunu kardeş

Hayat bizim yaşam bizim
Gel yok etme bizi kardeş

Toprağa zehiri atma
Ağaçları kesip yakma
Sulara lağım akıtma
Gel unutma bunu kardeş

Hayat bizim yaşam bizim
Gel yok etme bizi kardeş

Bak bahçeler bağlar senin
Serin yayla dağlar senin
Akan sular çaylar senin
Gel unutma bunu kardeş

Hayat bizim yaşam bizim
Gel yok etme bizi kardeş

Gönderilme zamanı: Pzr Ara 03, 2006 3:37 pm
gönderen GURBETTEN SILAYA
Olmak Demiştin



hayat olmaktır demiştin
hayat sevmek ve olmaktır
demiştinki gündüz ölmek
gece ise doğmaktır
ölüm savmaktır sıranı sırası gelince
ölüm yaşam kuşunu kafesinden salmaktır
gözlerime öyle bakma demiştin
gözlerin ateşe dalmaktır
ne çıkar misk-u amber sacmasan etrafına
gülün karı solmaktır
değişir iklimler mesafeler seninle
ve hüzün sevdanla dolmaktır
bu beden her mihnete her belaya katlanır
lakin maksat ne olmaktır ne ölmektir ne solmaktır
maksat olmaksa demiştin
olmak onu bulmaktır