DEMİRCİLİ ve SELEMEN'in İnternetdeki En Güzel Köşesi

Bir gün insan "virgül'ü kaybetti.O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya basladı.Cümleleri basitleşince düşünceleri de basitlieşti.Bir başka gün "ünlem" işaretini kaybetti.Alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı.Artık ne bir seye kızıyor ve nede bir şeye seviniyordu.Bir süre sonra "soru işaretini" kaybetti.Ve soru sormaz oldu.Hiç bir şey ama hiç bir sey onu ilgilendirmiyordu.Ne kainat,ne dünya nede kendisi umrundaydı.Bir kaç sene sonra "iki nokta üst üste işaretini " kaybetti ve davranışlarının sebebini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.Ömrünün sonuna doğru elinde yalnızca "tırnak işareti" kalmıştı.
NOT:SİZ DE ELİNİZDEKİLERİN VE YANINIZDAKİ KİŞİLERİN DEĞERİNİ İYİ BİLELİM SONRA KAYBETTİĞİMİZDE YANMANIN BİR FAYDASI OLMAZ.
SAYGILAR

konu güzel hatta etkileyici konunun içerigi virgül noktadan ibaret olsada çok şey anlatıyor çok
evet kıymet bilmek gerek

evet konu gercekten güzelmis.
ama aslina ben ilk birkac cümlesini okudugumda aklinma ilk gelen simdiki nesilin konusma tarzi oldu.
cümleleri noktasiz, virgülsüz kurmalari. ünlem ve soru isaretini zaten hic söylemiyorum.
Özellikle yurdisinda yasayan genclerimiz sagolsunlar lisanimizi yok ediyorlar neredeyse. gerci türkiyede bundan assa kalmiyor.
ama deger kaybettikten sonra anlasilir konusunda cok hakisin.

bu arada asil kartal sizin yazilarinizida zevkle takip ediyorum. cok güzel konulara deginiyorsunuz.
bütün bunlari bizimle paylastiginiz icin sagolun.
sohbetli kalin :)