bir askerin hikayesi

[nefretim]

Vietnamda savaştıktan sonra evine dönmekte olan bir asker hakkında bir
hikaye anlatırılır...
San Fransisco dan ailesini aradı ve: 'Anne baba,eve dönüyorum ama sizden bir şey rica ediyorum.

Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum.'' Dediğinde

“Memnuniyetle... onunla tanışmak isteriz,'' diye cevapladı annesi ve babası.



Oğulları:''Bilmeniz gereken bir şey var''diye devam etti. ''Arkadaşım savaşta ağır yaralandı.Bir mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybetti. Gidecek hiç bir yeri yok, onun gelip bizle kalmasını istiyorum.

Ailei bunu duyunca ''Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum. Belki onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz.'' Dediğinde

''Hayır” diye atıldı oğulları “Onun bizimle yaşamasını istiyorum.'' Dedikten sonra

''Oğlum'' dedi babası, ''Bizden ne istediğini bilmiyorsun.Onun gibi özürlü biri bize korkunç yük olur. Bizim kendi hayatımız var, ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının çaresine bakacaktır.''

Oğlu o anda telefonu kapattı. Ailesi ondan bir süre haber alamadı. Ama bir kaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon geldi.Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun intihar olduğuna inanıyordu.Üzüntü dolu anne-baba hemen San Francisco ya uçtular ve oğullarının cesedini tespit etmek için şehir morguna götürdüler. Onu tanıdılar, ve bilmedikleri bir şey daha öğrenince dehşete düştüler.


Oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardı!..

[KIYMET_OZDEMIR]

Üzücü ve güzel tskler...

[zeynep]

evet cok üzücü, yasamis oldugum toplumdan `da biliyorum nekadar hamd etsek azdir Rabbim bizi müslüman olarak dünya`ya getirmis batillar`la aramizdaki fark iste bu.bizim toplumumuzda`da var (istisnalar kaideyi bozmaz) diye düsünüyorum.

Muhabbetle kalin.