Fatih Sultan Mehmet, İstanbul'u fethettikten sonra şehri geziyordu. Bir inleme duyuldu. Derhal yanındakilere: <
<
-"Bu inleyen adamı bulup derhal bana getirin" dedi. Biraz sonra üstü başı perişan, saçı sakalı birbirine karışmış vaziyette bir adam padişahın huzuruna getirildi. Padişah bu zavallıya; <
-"Bu ne haldir, sana neden böyle yaptılar?" diye sorduğunda , ihtiyar şöyle cevap verdi:
-"Savaş başlayınca İmparator beni çağırdı ve "Türkler İstanbul'u alacaklar mı?" diye sordu. Ben de "ALACAKLAR" deyince , beni hapsettiler ve işkence yaptılar."
Padişah ihtiyara;
-"Peki söyle bakalım" dedi, "İstanbul bizim elimizden çıkacak mı?"
İhtiyar biraz düşündükten sonra şöyle cevap verdi:
-"Bu güzel şehrin düşmanı çoktur. Ancak sizin aranızda fesat artar,
şahsî menfaat ön planda düşünülmeye başlanır, elindeki taşınır veya taşınmaz malları yabancılara satanlar çoğalır ve yabancılardan medet umanlar artar ise; işte o zaman İstanbul sizin de elinizden çıkar."
Bunun üzerine Fatih Sultan Mehmet Han ellerini kaldırıp şöyle dua etti:
-"DİLERİM Kİ ALLAH'DAN Kİ, BUNLARI YAPANLAR ALLAH'IN KAHRU GAZABINA UĞRASINLAR"
(Amin)
