bir aşkın gerçek yüzü (SUSMA SEVDİĞİM)

[EM-re]

Konus sevdigim,gögsüne yaslanip,yüreginin sesini dinlemek istiyorum.Susma..ben sessizligi sevmem.Söyle içinde yatan tüm gizemi.Dudaklarindan dökülsün en umutlu sarkilar.Ya da masallar anlat bana.Daha önce hiç dinlemedigim,daglarin ardinda kalmis gizli kahramanlarin öykülerini anlat.Saatlerce oturur,dinlerim ben.Sen yeter ki hiç susma.. Konus sevdigim,saçlarina dokunup rüzgari yüzümde hissetmeliyim.Söyledigin sarkilari rüzgarlarla yolla,saatlerce dinlerim.Saçlarin parmaklarimin arasindan kayarken yildizlari tutmak ve her bir yildizdan seni dileyip milyonlarca seni bir kerede sarmak istiyorum.Rüzgarlar sarkilarini bana getirecek hiç susma..
Konus sevdigim,sil gözlerindeki buguyu.Gözyaslarini bana ver.Sen aglamayi sevmezsin.Aglarsan yagmurlar yagmaz.Gözlerine bakmaliyim.Yaprak yesili hisirdayan,deniz mavisi dalgalanan,kömür karasi kokan gözlerin aglamasin,hiç susma..
Konus sevdigim,susma n’olur.Ben sende yasamak istiyorum.Sende hayat bulmak varken beni yalniz birakma.Ben yalnizligi hiç sevmem,sensizligi sevmedigim gibi.Zaman seninleyken akip gitsin.Yüregine eslik ederken saniyeleri bile yasamaliyim.Yüreginle yol almak istiyorum.Seni sevmek büyülü bir duygu.Seni severken büyülü bir degnek dokunuyor yüregime,sen yeter ki hiç susma…

Her gece kan-ter içinde uyaniyorsam eger
hasretin ates olup giriyorsa koynuma
seni düsünüp özlüyorsam, uyuyamiyorsam
islaniyorsa kirpiklerim seni her andigimda

her düsündügümde hizla çarpiyorsa kalbim
sensiz bir kez olsun gülmüyorsam bu sehirde
savruluyorsam sokak sokak
ürperiyorsam yaprak yaprak

esip geçen rüzgarlara sor beni

Hasret atesleri yagiyorsa üzerime her gece
kül ates, ates alev, alev kor olup yakiyorsa
kahroluyorsa kalbim seni her andigimda
ve tanimiyorsa hiç bir kural

kaçmak istedikçe sana dönüyorsam yine
ölüyorsam askindan her gün dirhem dirhem
ates - alev sevdalara sor beni

Seninle gözgöze her geldigimde
ben lal olmus bülbül, sen gül oluyorsan
dügümleniyorsa bogazim
çikmiyorsa sesim, daraliyorsa nefesim

konusamiyorsam tek bir kelime
depremsi bir titreme basliyorsa bedenimde
ve çözülüveriyorsa dizlerimin bagi

deli - divane gönlüme sor beni

Kirpiklerimden süzülen damlalar
islatiyorsa yüregimi her gece
hep bulutlarda sakliyorsam gözlerini
içime düsüyorsan tane tane her yagmur yagidiginda
kirpiklerimin kiyisinda marti olup uçuyorsan

sesinden baska ses duymuyorsa kulaklarim
susuyorsa denizler seni düsündügümde
gelip seriliyorsan kiyilarima sular gibi
gelip sokuluyorsan uykularima
gelip sokuluyorsan rüyalarima

sensiz geçen gecelere sor beni

Damarlarimda ask olup dolasiyorsan
siir olup doluyorsan kulaklarima
mavi bir cosku oluyorsan bedenimde askça
çikip irmaklarla dertlesiyorsam her gece
ay gibi akiyorsan yüregime beyaz tüller içinde

yalniz yildizlarla paylasiyorsam seni sevdigimi
sana anlatamiyorsam
bir kir çiçegi hüzün saçiyorsa gözlerime
su olup akiyorsam, ates olup yakiyorsam
ve beceremiyorsam sensiz yasamayi ve ölmeyi

su seni ölümüne seven yüregime sor beni

Son umudumsun benim...Seni taniyana kadar hayat denen döngü içinde oradan oraya savrulup durdum...yarinim yoktu benim...düslerim,hayallerim,umudum yoktu benim... Hayatta bir amacim olmadi hiç...Yasiyordum iste adina yasamak denirse...Hep kapaliydi kapilarim kimse çalmazdi...perdelerim örtük,duvarlarla konusurdum...Saatin anlami yoktu...Zaman öylesine akip giderdi avuçlarimdan bosluga dogru...Herkes gibi yatagima uzanip huzurlu bir uyku uyumadim yillarca...sabahlara güleryüzle uyanmadim... sabahim olmadi benim...Günes dogsada benim karanligimi aydinlatmaya yetmiyordu...O umut hiç ekilmemisti yüregime...sevgi...sevgiyi hiç tatmamisti yüregim derinligine...Kimse sefkatle dokunmamisti saçlarima... Kokumun farkina varmamisti...Korkular doluydu içimde... Umuda yelken açacak bir sevgi isigim olmamisti...Batakliga batmis gittikçe gömülüyordum...uçurumun kenarinda geziyordum...hayatin anlami yoktu benim için...İnsanlarin yüzleri sahte ve siradandi...ben hiç siradan olmadim...
Son umudumsun...Seni taniyana kadar her acidan içtim kana kana...Her yol bende ölüme dogru akiyordu...O soguk yalnizliga...Sen geldin dokundun yüregime sevgiyle... ruhuma dokundun sefkatli ellerinle...kokumu içine çektin defalarca bikmadan...yarinima günes gibi dogdun... Karanligimi aydinlattin isiginla...umut ektin pamuk ellerinle yüregime...o umutla uyandim ben yarina...O umutla dogdum yeniden hayata...sevmeyi ögrendim delice sevmeyi... Sevginle mutlu olmayi ögrendim...Mutluluk nedir bilmezken varligini tatmadigim duygular verdin bana...Sevdin beni... kucakladin simsiki sarildin ruhuma...sevmenin anlamini ögrettin; sevilmenin...Yalnizlik duvarlarimi yiktin...Mutluluk gülleri açtirdin çöl olmus gönlümde...
Son umudumsun...Batakliga gömülmüs bogulurken elini uzatip tuttun beni...Uçurumdan düserken tutunacak dalim oldun...Sevdim seni çok sevdim...Hayatim anlam kazandi... Bir amacim oldu...gülmeyi ögrendim...Aynalara baktigim yüzüm yabanci gelmiyor artik...Nereye baksam seni görür oldum...Her an'imda seni solur oldum...nefesim oldun... umudum,tüm dünyam...düslerim oldun,mutlulugum, gelecegim,yarinim oldun...herseyim...tüm varligimi sana adadim...Seni seviyorum düslerimin prensesi..(prensi). Son umudumsun sakin birakma ellerimi...asla...

bir hayatim vardi senden önce. Yasiyormuydum, bilemem. Siradanligin, griligin içinde kaybolmus insanlar arasinda yasamaya çalisiyordum. Ölmeye hakkim yoktu biliyorum. Sonra sen geldin. Davetsiz ama özlenen bir misafir gibi. Kasirgalar koptu, yaprak kipirdamayan dünyamda. Ordan oraya savrulmaya basladim. İçtigim su gibi, ekmek gibi oldun. Önce, nefesim olup içime doldun. Sesini duymadigim gün, boguldugumu hissettim; Artik can olmustun. Sonra delice aktin damarlarimda; kan oldun bana, ölüme es degerdi sensizlik.
Ama, bastan ayaga yasaktin, imkansizdin. Yikamadigim, asamadigim engellerin ardinda.

Düsünmeden, delice, hesapsiz, karsiliksiz...
Ya sen? Önce aklimi aldin. Baska bir sey düsünemez oldum. Sonra sözlerimi. Senden gayrisini konusamaz, yazamaz oldum. Gözlerimi istedin sonra, aldin. Göremiyordum artik baskasini. Yüregimin sende oldugunu fark ettigimde ise, çok geçti. Ben, bende degildim artik. Beni almistin, çalmistin belki de.
İnatçi, hirçin alabildigine güçlüydüm herkese karsi. Sana ise, sadece asik. Sana hirçinligi, ölesiye kiskançligimdi. Baktigim, konustugum herkesten kiskandim seni. Annenden bile..
Sonra çagirdin bir gün; 'Gel' dedin. Gelmemem lazimdi. Ama, sana kullandigim lügatta 'Hayir' yoktu. Oysa imkansizdi, yasakti, zordu. Daglarin kucaklasmasiydi sana gelmek. Bir damla su içmeden çölleri asmakti. Martinin baliga asik olmasiydi. Kuru güllerin hayat bulmasiydi. Garip bir teslim olustu; Geldim... Ay dünyaya degdi; dünya günese, kiyamet koptu.
Askta imkansiz yoktu. Daglar delinmis, çöller asilmisti. Ask için vuslat, sevgilinin yüregine dokunmak demekti; tenine degil. Yüz sürmekti yüzüne; omuzuna basini koymakti. Sadece nefesinin sicakligi ile yetinebilmekti. Bir ömrü bir saate sigdirabilmekti. Sarilip aglamak demekti belkide vuslat. Bulutlarin, yagmura dönüstügü, sevgilinin yanagini sulamakti. Ona dokunmadan, onu almakti belkide. Göz yaslarini zincir yapip, onu baglamakti; birakmamakti. anlikti.
Vuslat, baslangiçti ayriliga; ölüm demekti. Geldim yine de.
Her gelen giderdi, gitmeliydi. Ben de öyle yaptim. gelmek kadar zordu gitmek, ardima bakmadan. Çaglayanlarimi içime akitip, sevgiliyi yakmadan. Aslinda enkazdan, dimdik gözükmeli, ayakta kalmaliydim. Dayanmaliydim. Bedendi sadece ardina bakmayan. Gözlerim, sözlerim hiç söyleyemediklerim ve yüregim sende kalmisti.
Gitmekten de zordu belki, gidenin ardindan bakmak. Gidenmi sürgündü, kalan mi? Giderken geride birakmissa yüregini, kalan hem sürgün hem de silada gurbeti yasayandi. Giden de, kalan da, bir yigin soru isareti kalirdi geriye.
Vuslat mi daha zordu, ayrilik mi? gitmekmi zordu, yoksa kalmak mi? ayrilik mi zordu, ölüm mü? asik için, ayrilik ölümden zordu. Çünkü, ölümden öte köy yoktu. Hayat sevgilinin yaninda baslar, son bulurdu.
Ve ben, sevgili; seni ölümüne sevdim; sana ölümüne geldim........

[volt60]

....emre kardeşim çakalların duası kabul olsa gökten kemik yağardı.... inançlı ol affet ve unut ....bizim halkımız milletin önüne takoz koymayı çok seviyor ama bu kafalar değişecek YOLA DEWAM HELL ....zafer hiç bir zaman mahvolduklarını zannedenler tarafından kazanılamaz ....

[mrt-7]

[font=Arial]evet emre bey size katılıyorum bu güzel paylaşımınız içinde teşekkürler :) [/font]

[merkez_60]

[font=Arial Black]EMEGINE SAGLIK EMRECIM GERCEKTEN COK HOŞ BI PAYLASIM.......[/font]

[EM-re]

....emre kardeşim çakalların duası kabul olsa gökten kemik yağardı.... inançlı ol affet ve unut ....bizim halkımız milletin önüne takoz koymayı çok seviyor ama bu kafalar değişecek YOLA DEWAM HELL ....zafer hiç bir zaman mahvolduklarını zannedenler tarafından kazanılamaz ....

haklısın kardeşim