Ayrılık günlerinin şafakları atanda,
Kapanıp dizlerinde yıllarca kalamadım.
Varlığımda küçüldüm,kahroldum yokluğuna,
Kahve gözünü öpüp,saçını dolamadım.
Ne hancılar bıraktım ne de kervansaraylar,
Yürüdüm yollarından ,geçti mevsimler ,aylar,
Akşam karanlığında su dökündüğün çaylar,
Sırrıma ermediler,aradım ,bulamadım.
Gezmişsin bahçesinde bin bir renk çiçeklerin,
Rastladım rüzgarlarda uçarken eteklerin,
Kahroldum kıskançlıktan,kırılsın bileklerin,
Güllerden kıskandım da elinde solamadım.
